لوتشیوم تراپی

لوتشیوم تراپی

لوتشیوم (Lutethium) یک عنصر رادیواکتیو است که در لوتشیومگرافی (Lutetium-177 Molecular Imaging) استفاده می‌شود. برخی ویژگی‌های لوتشیوم به شرح زیر است:

  • نماد شیمیایی آن Lu است و عدد اتمی 71 دارد.
  • یک فلز نادر خاکی است که در گروه III جدول تناوبی قرار دارد.
     همگی همتوپ‌های لوتشیوم رادیواکتیو هستند.
  •  ایزوتوپ لوتشیوم-177 به دلیل ویژگی‌های رادیو ایزوتوپی مناسب برای کاربردهای پزشکی است.
  • لوتشیوم-177 دارای انرژی بتا پرانرژی و انرژی گاما است که امکان تصویربرداری رادیونوکلئیدی را فراهم می‌کند.
  • در لوتشیومگرافی، لوتشیوم-177 به عنوان ماده رادیواکتیو وارد بدن می‌شود و به سلول‌های هدف متصل شده و اطلاعاتی درباره متابولیسم و فعالیت آن‌ها فراهم می‌کند.

به طور خلاصه، لوتشیوم-177 یک ایزوتوپ رادیواکتیو است که در روش تصویربرداری لوتشیومگرافی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

آیا لوتشیوم تراپی برای دوستان و خانواده ام مضر است ؟
عنوانجزئیات
تعریفنوعی درمان هدفمند برای سرطان، به‌ویژه سرطان پروستات.
ماده فعاللوتشیوم-177 (Lu-177)
مکانیسم عملتابش بتا از لوتشیوم به سلول‌های سرطانی، باعث مرگ آن‌ها می‌شود.
کاربردهادرمان سرطان پروستات متاستاتیک و برخی دیگر از تومورها.
مزایاهدفمندی بالا، عوارض جانبی کمتر نسبت به شیمی‌درمانی.
معایبممکن است برای برخی بیماران مؤثر نباشد و عوارضی مانند خستگی ایجاد کند.
عوارض جانبیشامل تهوع، خستگی، و اختلالات خونی.
روش تجویزبه‌صورت داخل وریدی (IV) و معمولاً در چند جلسه.
نتایج درمانیممکن است به کاهش اندازه تومور و بهبود کیفیت زندگی منجر شود

چه کاربردهای دیگری برای لوتشیوم-177 در پزشکی وجود دارد؟

لوتشیوم-177 علاوه بر کاربرد در تصویربرداری لوتشیوم تراپی، در سایر کاربردهای پزشکی نیز استفاده می‌شود:

1. درمان پرتوی:
– بسیاری از ترکیبات رادیودارویی حاوی لوتشیوم-177 برای درمان سرطان استفاده می‌شوند. این ترکیبات به سلول‌های سرطانی هدف می‌کنند و با انتشار پرتوهای بتا، باعث نابودی آنها می‌شوند.
– موارد کاربرد درمانی شامل درمان پروستات، نورواندوکرین، لنفوم و سایر انواع سرطان‌ها است.

2. درمان درد ناشی از استخوان‌های متاستاتیک:
– لوتشیوم-177 با اتصال به برخی ترکیبات می‌تواند برای تسکین درد ناشی از متاستاز به استخوان مورد استفاده قرار گیرد.

3. درمان بیماری های مفصلی:
– تزریق موضعی ترکیبات حاوی لوتشیوم-177 در مفاصل برای درمان آرتروز و بیماری‌های التهابی مفاصل مورد استفاده قرار می‌گیرد.

به طور کلی، لوتشیوم-177 به دلیل ویژگی‌های رادیونوکلئیدی منحصر به فرد خود، کاربردهای درمانی و تصویربرداری متنوعی در پزشکی دارد.

چه مراحلی برای تولید و استفاده ازلوتشیوم تراپی در پزشکی وجود دارد؟

تولید و استفاده از لوتشیوم تراپی و لوتشیوم تراپی در پزشکی مراحل زیر را طی می‌کند:

1. تولید ایزوتوپ لوتشیوم-177:
لوتشیوم تراپی معمولاً از طریق بمباران هسته‌ای تارگت‌های یوتربیوم-176 با نوترون در راکتورهای هسته‌ای تولید می‌شود.
– پس از تولید، لوتشیوم-177 از تارگت جدا و خالص‌سازی می‌شود.

2. کنجوگه کردن لوتشیوم-177 با ترکیبات هدف:
– لوتشیوم-177 باید با مولکول‌های هدف مانند آنتی‌بادی‌ها یا پپتیدها مرتبط شود تا به سلول‌های هدف متصل شود.
– این فرآیند به عنوان کنجوگاسیون شناخته می‌شود و با روش‌های شیمیایی انجام می‌گیرد.

3. تزریق یا تجویز دارو به بیمار:
– پس از کنجوگه شدن، ترکیب لوتشیوم-177 به صورت داخل وریدی یا موضعی به بیمار تزریق می‌شود.
– در کاربردهای تصویربرداری، دوزهای کم و در کاربردهای درمانی، دوزهای بالاتری تجویز می‌گردد.

4. پایش و درمان بیمار:
– پس از تجویز، پایش و تصویربرداری از بیمار انجام می‌شود تا جذب و توزیع ماده رادیواکتیو در بدن ارزیابی گردد.
– در موارد درمانی، پرتودرمانی با لوتشیوم-177 به مدت چندین هفته ادامه می‌یابد.

این مراحل تولید و استفاده لوتشیوم-177 در کاربردهای تشخیصی و درمانی پزشکی را نشان می‌دهد.

چه مزایا و معایبی در استفاده از لوتشیوم-177 و لوتشیوم تراپی در مقایسه با سایر ایزوتوپ‌های رادیواکتیو وجود دارد؟

تولید و استفاده از لوتشیوم-177 و لوتشیوم تراپی در پزشکی مراحل زیر را طی می‌کند:

1. تولید ایزوتوپ لوتشیوم-177:
–  معمولاً از طریق بمباران هسته‌ای تارگت‌های یوتربیوم-176 با نوترون در راکتورهای هسته‌ای تولید می‌شود.
– پس از تولید، لوتشیوم-177 از تارگت جدا و خالص‌سازی می‌شود.

2. ترکیب کردن لوتشیوم-177 با ترکیبات هدف:
– لوتشیوم-177 باید با مولکول‌های هدف مانند آنتی‌بادی‌ها یا پپتیدها مرتبط شود تا به سلول‌های هدف متصل شود.
– این فرآیند به عنوان کنجوگاسیون شناخته می‌شود و با روش‌های شیمیایی انجام می‌گیرد.

3. تزریق یا تجویز دارو به بیمار:
– پس از کنجوگه شدن، ترکیب لوتشیوم تراپی به صورت داخل وریدی یا موضعی به بیمار تزریق می‌شود.
– در کاربردهای تصویربرداری، دوزهای کم و در کاربردهای درمانی، دوزهای بالاتری تجویز می‌گردد.

4. پایش و درمان بیمار:
– پس از تجویز، پایش و تصویربرداری از بیمار انجام می‌شود تا جذب و توزیع ماده رادیواکتیو در بدن ارزیابی گردد.
– در موارد درمانی، پرتودرمانی با لوتشیوم تراپی به مدت چندین هفته ادامه می‌یابد.

این مراحل تولید و استفاده لوتشیوم تراپی در کاربردهای تشخیصی و درمانی پزشکی را نشان می‌دهد.

چه مزایا و معایبی در استفاده از لوتشیوم-177 و لوتشیوم تراپی در مقایسه با سایر ایزوتوپ‌های رادیواکتیو وجود دارد؟

آیا استفاده از لوتشیوم-177 و لوتشیوم تراپی در مقایسه با سایر ایزوتوپ‌ها، عوارض جانبی کمتری دارد؟

در مقایسه با سایر ایزوتوپ‌های رادیواکتیو، استفاده از لوتشیوم تراپی می‌تواند عوارض جانبی کمتری برای لوتشیوم تراپی داشته باشد، اما این موضوع به عوامل مختلفی بستگی دارد:

1. انرژی پرتو: انرژی پرتو بتای لوتشیوم تراپی (498 keV) در محدوده مناسبی برای درمان سلول‌های سرطانی قرار دارد و به طور نسبی از عوارض جانبی کمتری برخوردار است.

2. عمر نیمه‌تجزیه: عمر نیمه‌تجزیه 6.7 روزه لوتشیوم تراپی باعث می‌شود پرتودهی موضعی را امکان‌پذیر کند و از پرتودهی غیرموضعی به بافت‌های سالم جلوگیری کند.

3. ذات شیمیایی: لوتشیوم تراپی به دلیل پایداری شیمیایی بالا، امکان کنجوگاسیون با مولکول‌های هدف را فراهم می‌کند و در نتیجه پرتودهی به بافت‌های سالم کاهش می‌یابد.

4. نوع کاربرد: در صورت استفاده از لوتشیوم-177 در درمان‌های هدفمند مانند رادیوایمونوتراپی یا رادیوتراپی پپتیدی، عوارض جانبی کمتری در مقایسه با سایر ایزوتوپ‌ها مشاهده می‌شود.

با این حال، باید توجه داشت که هر ایزوتوپ رادیواکتیو دارای مزایا و معایب خاص خود است و استفاده از هر کدام بسته به کاربرد درمانی، پروتکل درمانی و شرایط بالینی بیمار متفاوت خواهد بود. در نهایت، لوتشیوم تراپی می‌تواند عوارض جانبی کمتری داشته باشد، اما این موضوع به عوامل متعددی بستگی دارد.

آیا لوتشیوم-177 و لوتشیوم تراپی در درمان سرطان‌های خاصی بیشتر کاربرد دارد؟

بله، لوتشیوم تراپی و لوتشیوم تراپی  در درمان برخی سرطان‌های خاص کاربرد بیشتری دارد:

1. سرطان پروستات:
لوتشیوم تراپی با استفاده از ترکیبات هدفمند مانند PSMA (پروتئین غشایی سلول پیشرفت سرطان پروستات) برای درمان سرطان پروستات متاستاتیک کاربرد دارد.
– مطالعات نشان داده‌اند که این رویکرد می‌تواند باعث بهبود عملکرد و کاهش عوارض جانبی در مقایسه با سایر درمان‌های رایج شود.

2. سرطان نورواندوکرین:
– لوتشیوم تراپی با ترکیبات پپتیدی هدفمند مانند DOTATATE برای درمان تومورهای نورواندوکرین استفاده می‌شود.
– این رویکرد به دلیل هدفمندی بالا و عوارض جانبی نسبتاً کم، برای این دسته از سرطان‌ها مناسب است.

3. سرطان‌های استخوانی:
– لوتشیوم تراپی می‌تواند برای درمان متاستازهای استخوانی ناشی از سرطان‌های دیگر مانند سرطان پستان و پروستات کاربرد داشته باشد.
– این کاربرد به دلیل انرژی پرتو مناسب و عوارض جانبی کم لوتشیوم تراپی امکان‌پذیر است.

در مجموع، لوتشیوم تراپی به دلیل ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود، در درمان برخی سرطان‌های خاص مانند پروستات، نورواندوکرین و متاستازهای استخوانی کاربرد بیشتری دارد و می‌تواند درمان مؤثرتر و با عوارض کمتری را فراهم کند.

رزرو

ما اینجا هستیم تا به کمک هم زندگی ای پر از سلامتی داشته باشیم

چه عوارض جانبی احتمالی لوتشیوم تراپی در درمان سرطان وجود دارد؟

لوتشیوم تراپی هرچند دارای مزایای بالینی قابل توجهی است، اما همانند سایر درمان‌های پرتوی، ممکن است برخی عوارض جانبی نیز داشته باشد که به شرح زیر است:

1. سرکوب مغز استخوان:
لوتشیوم تراپی می‌تواند باعث کاهش موقتی تولید سلول‌های خونی در مغز استخوان شود که ممکن است منجر به کم‌خونی، کاهش پلاکت‌ها و گلبول‌های سفید شود.
– این عارضه معمولاً موقتی و قابل مدیریت است و با کاهش دوز یا تأخیر در درمان قابل کنترل است.

2. عوارض گوارشی:
– تهوع، استفراغ و اسهال ممکن است بعد از تجویز لوتشیوم تراپی رخ دهد.
– این عوارض معمولاً با استفاده از داروهای ضد تهوع و اسهال قابل کنترل هستند.

3. عوارض کلیوی:
لوتشیوم تراپی ممکن است در طولانی مدت باعث آسیب به کلیه‌ها شود.
– این عارضه معمولاً با مانیتورینگ دقیق کارکرد کلیوی و اتخاذ تدابیر محافظتی قابل پیشگیری و کنترل است.

4. خستگی و ضعف عمومی:
– بیماران ممکن است دچار خستگی و ضعف عمومی شوند که می‌تواند ناشی از اثرات پرتوی درمان یا دیگر عوارض باشد.

در مجموع، با مدیریت دقیق دوز، پایش مستمر عملکرد ارگان‌ها و استفاده از درمان‌های حمایتی، اکثر این عوارض قابل کنترل هستند. طراحی درمان لوتشیوم تراپی به نحوی است که تا حد امکان عوارض جانبی را به حداقل برساند.

چه عوارض جانبی احتمالی لوتشیوم تراپی در درمان سرطان وجود دارد؟

آیا عوارض جانبی لوتشیوم تراپی برای همه بیماران یکسان است یا بسته به شرایط فردی متفاوت است؟

عوارض جانبی لوتشیوم تراپی در درمان سرطان تا حد زیادی به شرایط فردی بیماران بستگی دارد و ممکن است برای همه بیماران یکسان نباشد. عوامل مختلفی در این زمینه نقش دارند:

1. وضعیت سلامت عمومی بیمار:
– بیمارانی که از سلامت عمومی بهتری برخوردارند، معمولاً عوارض کمتری را تجربه می‌کنند.
– بیماران مسن یا دارای بیماری‌های زمینه‌ای (مانند اختلالات کلیوی یا کبدی) در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

2. حجم و پراکندگی تومور:
– بیماران با تومورهای بزرگتر یا پراکنده‌تر در معرض دز پرتوی بیشتری قرار می‌گیرند و عوارض شدیدتری را تجربه می‌کنند.

3. سابقه درمان‌های قبلی:
– بیمارانی که قبلاً تحت درمان‌های پرتویی یا شیمی‌درمانی قرار گرفته‌اند، ممکن است حساسیت بیشتری به عوارض پرتوی نشان دهند.

4. مدت درمان و تکرار دوره‌ها:
– عوارض جانبی با افزایش مدت و تعداد دوره‌های درمان با لوتشیوم-177 می‌توانند افزایش یابند.

بنابراین، ارزیابی دقیق وضعیت بیمار و تنظیم دقیق دوز درمان برای هر بیمار به طور فردی اهمیت زیادی دارد تا عوارض جانبی تا حد امکان کاهش یابند.

آیا عوارض جانبی لوتشیوم تراپی می‌تواند بر کیفیت زندگی بیماران تأثیر بگذارد؟

بله، عوارض جانبی درمان با لوتشیوم تراپی می‌تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی بیماران تأثیر بگذارد. برخی از این عوارض که ممکن است در این زمینه نقش داشته باشند عبارتند از:

1. خستگی و کاهش انرژی: بسیاری از بیماران به دلیل خستگی ناشی از درمان، دچار محدودیت در فعالیت‌های روزمره و اجتماعی می‌شوند.

2. کاهش اشتها و وزن: این عوارض می‌توانند موجب سوء تغذیه و کاهش عملکرد عمومی بیماران شوند.

3. درد و ناراحتی: درد ناشی از تخریب بافت‌های طبیعی و التهاب می‌تواند روی توانایی جسمی و روانی بیماران تأثیر بگذارد.

4. تغییرات خلقی و رفتاری: برخی از بیماران ممکن است دچار افسردگی، اضطراب یا تغییرات خلقی شوند که بر کیفیت زندگی آن‌ها تأثیر میگذارد.

5. عوارض گوارشی: مانند تهوع و استفراغ که می‌تواند بر تغذیه و جذب مواد مغذی تأثیر بگذارد.

بنابراین، پزشکان باید عوارض جانبی را به دقت پایش کرده و با مداخلات حمایتی و درمانی مناسب، سعی در کاهش و کنترل آن‌ها داشته باشند تا بتوانند کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشند.

چه عوارض جانبی احتمالی لوتشیوم تراپی در درمان سرطان وجود دارد؟​

آیا بیماران می‌توانند با انجام اقدامات خاصی، عوارض جانبی درمان بالوتشیوم تراپی را کاهش دهند؟

بله، بیماران می‌توانند با انجام برخی اقدامات خاص، عوارض جانبی درمان با لوتشیوم تراپی را تا حد زیادی کاهش دهند:

1. رعایت تغذیه مناسب: مصرف غذاهای پر انرژی و پروتئین بالا، همراه با مکمل‌های تغذیه‌ای مانند پروتئین، ویتامین و املاح، می‌تواند به جبران کاهش وزن و بهبود تغذیه کمک کند.

2. انجام فعالیت‌های فیزیکی مناسب: انجام تمرینات ورزشی سبک و متوسط مانند پیاده‌روی و یوگا می‌تواند به کاهش خستگی و بهبود عملکرد جسمی کمک کند.

3. استفاده از داروهای کمک‌کننده: داروهای ضد تهوع، ضد درد و داروهای تقویت‌کننده اشتها می‌توانند عوارض گوارشی و درد را بهبود ببخشند.

4. مشاوره روان‌شناختی: مشاوره و درمان‌های روان‌شناختی می‌توانند به کاهش مشکلات خلقی و افزایش سازگاری با بیماری کمک کنند.

5. استراحت مناسب: استراحت کافی و خواب مرتب می‌تواند به کاهش خستگی و بهبود عملکرد روزانه کمک کند.

بنابراین، همکاری نزدیک بیماران با تیم درمانی و انجام این اقدامات، می‌تواند نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی آن‌ها ایفا کند.

بیماران کاندید برای لوتشیوم تراپی

چه نکات دیگری را بیماران باید در نظر بگیرند تا عوارض لوتشیوم تراپی را کاهش دهند؟

در کنار اقداماتی که قبلا ذکر کردم، بیماران باید به نکات دیگری نیز توجه داشته باشند تا عوارض درمان با لوتشیوم تراپی را کاهش دهند:

1. آب‌رسانی کافی: مصرف مقادیر زیاد مایعات همراه با درمان می‌تواند به کاهش عوارض کلیوی و گوارشی کمک کند.

2. پایش دقیق عوارض: ثبت و گزارش دادن به موقع هرگونه عارضه جانبی به تیم درمانی، می‌تواند در مدیریت و کنترل عوارض موثر باشد.

3. رعایت استراحت کافی: برنامه‌ریزی برای استراحت کافی در طول روز و شب می‌تواند به کاهش خستگی و بهبود تحمل درمان کمک کند.

4. مصرف داروهای حمایتی: داروهایی مانند داروهای ضد تهوع، ضد اسهال و ضد درد می‌توانند عوارض را تا حد زیادی کاهش دهند.

5. انجام آزمایشات پیگیری: انجام آزمایشات پزشکی منظم طبق برنامه برای پایش شرایط بالینی بیمار بسیار مهم است.

6. پرهیز از مصرف سیگار و الکل: پرهیز از مواد مضر مانند سیگار و الکل می‌تواند در بهبود عوارض و افزایش تحمل درمان موثر باشد.

با توجه به این موارد و همکاری نزدیک با تیم درمانی، بیماران می‌توانند عوارض درمان را تا حد زیادی کاهش داده و کیفیت زندگی خود را بهبود ببخشند.

    1. آن دسته از بیماران مبتلا به سرطان پروستات با متاستازهای گسترده که علیرغم دریافت درمان های هورمونی جدید و داروهای شیمی درمانی همچنان بیماری شان پیشرفت می کند (مثلا سطح سرمی PSA شان حداقل 25 درصد به فاصله 2 هفته افزایش می یابد، یا ضایعات جدید در تصویر برداری پیدا کنند). کاندید لوتشیوم درمانی می باشند

    1.   آن دسته از بیماران مبتلا به سرطان پروستات با متاستازهای گسترده که علیرغم دریافت درمان های هورمونی جدید و خط اول داروهای شیمی درمانی همچنان بیماری شان پیشرفت می کند ولی قادر به تحمل داروهای خط دوم نیستند. نیز به لوتشیوم درمانی نگاه می کنند .

چه بیمارانی کاندیدای درمان با Lu-177 PSMA لوتشیوم درمانی هستند؟

درمان با Lu-177 PSMA لوتشیوم درمانی در چه بیمارانی توصیه نمی شود؟

    1. بیمارانی که انتظار نمی رود طول عمر زیادی داشته باشند.

    1. بیماران ناتوانی که بیش از نیمی از روز در بستر باشند.

    1. بیمارانی که دچار بی اختیاری ادرار هستند.

    1. بیمارانی که دچار انسداد ادراری هستند.

    1. بیمارانی که دچار اختلالات روانپزشکی کنترل نشده هستند.

    1. بیمارانی که دچار اختلال شدید و پیشرونده عملکرد کلیه، کبد و مغز استخوان هستند.

    1. بیمارانی که به عفونت های شدید مبتلا هستند.

    1. بیمارانی که علاوه بر کانسر پروستات پیشرفته، مبتلا به بیماری های شدید دیگری هستند. مثلا بیمارانی که مبتلا به بیماری های قلبی عروقی شدید هستند، کاندیدای مناسبی برای این درمان نیستند.

در چه صورت باید درمان Lu-177 PSMA لوتشیوم درمانی را قطع کرد؟

    1. هر علامتی که برای بیمار غیر قابل تحمل باشد.

    1. عوارض شدید خونی که بعد از 4 هفته بهبود نیابند.

    1. افت شدید عملکرد کلیه

    1. افزایش شدید آنزیم های کبدی

    • ابتدا شرح حال کاملی از بیمار شامل درمان های قبلی و فعلی، وضعیت بیماری در حال حاضر، نتایج آزمایشات و تصویربرداری های اخیر و وجود هرگونه بیماری زمینه ای همراه اخذ می شود. سپس پزشک در مورد جنبه های بالینی و تکنیکی شامل مراحل درمان، مدت اقامت در کلینیک و عوارض جانبی احتمالی درمان با بیمار صحبت می کند. به ویژه باید اطمینان حاصل کرد که بیمار پیگیری های طولانی مدت بعد از درمان را با دقت انجام می دهد. در انتها و پس از اینکه کلیه سوالات بیمار در مورد این روش درمانی پاسخ داده شد و بیمار آگاهی لازم را در مورد جنبه های مختلف درمان به دست آورد، فرم رضایت نامه آگاهانه توسط بیمار امضا می شود.

    • بعضی از درمان های هورمونی و حمایتی استخوان (بیسفسفونات) را می توان موازی با Lu-177 PSMA لوتشیوم درمانی ادامه داد.

    • هرچند ناشتا بودن قبل از درمان الزامی نیست، ولی به دلیل احتمال بروز تهوع به دنبال درمان به بیماران توصیه می شود که حتی المقدور از مصرف غذای سنگین خودداری کنند.

    • ضروری است بیمار قبل از رسیدن به کلینیک مایعات کافی دریافت کرده باشد و لازم است تا 2 هفته بعد هم مصرف زیاد مایعات را ادامه دهد. البته بیمار از نیم ساعت قبل تا چند ساعت بعد از اتمام تجویز Lu-177 PSMA لوتشیوم درمانی نیز مایعات کافی از طریق سرم دریافت خواهد کرد. مصرف مایعات کافی برای حفظ عملکرد کلیه ها ضروری است. به علاوه برای کاهش تشعشات ناخواسته به مثانه بیمار باید تا 10 ساعت پس از درمان مکرر ادرار کند.

    • عموما از داروهای ضد تهوع قبل از شروع درمان استفاده می شود. ممکن است بعضی از بیماران نیاز به دریافت کورتون نیز داشته باشند به ویژه بیمارانی که دچار متاستاز به سیستم اعصاب مرکز هستند یا بیمارانی که در معرض خطر التهاب های دردناک شدید و یا منجر به تنگی نفس می باشند،  مصرف کورتون ضروری است.

    • ممکن است در بیمارانی که متاستازهای وسیع و گسترده دارند نیاز به تجویز آلوپورینول باشد.

    • داروی Lu-177 PSMA لوتشیوم درمانی را به آهستگی و در عرض بیش از 30 دقیقه به صورت داخل وریدی تجویز می کنند.

    • معمولا بیمار حداقل تا 2 ساعت  و به طور معمول 6 تا 8 ساعت بعد از اتمام تجویز Lu-177 PSMA  لوتشیوم درمانی در کلینیک تحت نظر خواهد بود. در این مدت بیمار مایعات کافی دریافت می کند، چند نوبت ادرار می کند و به علاوه از نظر عوارض جانبی تحت نظر خواهد بود.

    • در این فاصله و بعد از گذشت 2 ساعت از تزریق Lu-177 PSMA حداقل اخذ یک تصویر تمام بدن از بیماران الزامی است. این تصویر برداری به پزشک اطمینان می دهد که تزریق دارو به درستی انجام شده و جذب دارو در بافت های سرطانی به خوبی رخ داده است

    • بیماران قبل از ترخیص آموزش ها و توصیه های لازم در خصوص به تسریع دفع مواد رادیواکتیو از بدن و نیز حداقل رساندن تشعشعات ناخواسته به اطرافیان به ویژه خانم های باردار و کودکان را به صورت شفاهی و کتبی دریافت خواهند کرد. در زمان ترخیص علایم هشدار در خصوص عوارض جانبی احتمالی و نیز زمان مراجعه بعدی به صورت کتبی به بیمار داده می شود.  برای آگاهی از جزئیات بیشتر بر روی لینک مقابل کلیک کنید.

بعد از هر سیکل درمان Lu-177 PSMA لوتشیوم درمانی چه پیگیری هایی لازم است؟

    1. 2 تا 3 هفته بعد از هر سیکل درمان و 4 الی 6 هفته بعد از پایان دوره لوتشیوم درمانی باید آزمایش خون به منظور بررسی سطح سلول های خونی و عملکرد کلیه انجام شود.

    1. در ابتدای هر سیکل و 4 الی 6 هفته بعد از پایان دوره درمان اندازه گیری سطح سرمی PSA ضروری است. به ویژه برای تعیین میزان پاسخ به درمان، 2 تا 3 هفته بعد از دومین سیکل درمان این آزمایش بسیار کمک کننده است.

    1. 1 تا 2 روز بعد از درمان یک تصویربرداری از بیمار انجام می شود. این تصویر برداری نیاز به تزریق مجدد داروی رادیواکتیو ندارد و با استفاده از باقی مانده داروی تزریق شده در بدن قابل انجام است.  این تصویر پایه ای برای مقایسه های بعدی به منظور تعیین پاسخ به درمان است.

    1. بررسی های تصویر برداری معمولا هر 12 هفته و نیز در پایان کل دوره درمان توصیه می شود، هر چند این بازه زمانی ممکن است بر اساس یافته های اسکن بعد از درمان و یا میزان تغییرات سطح سرمی PSA تغییر کند. مثلا اگر 2 تا 3 هفته بعد از پایان یک سیکل درمانی سطح  PSA سرم 25 درصد افزایش یابد، انجام تصویربرداری توصیه می شود. 

مراقبت های بعد از لوتشیوم درمانی

با توجه به این نکته که در درمان لوتشیوم Dotatate هم به طور مستقیم و هم از طریق خارج شدن مایعات از بدن شما، پرتو گاما خارج می‌شود برای حفظ سلامتی خود و دیگران لازم است نکات مراقبتی که در ادامه برای شما بیان می‌کنیم را رعایت کنید. به طور کلی دستورالعمل های زیر را در ۳ روز اول پس از انجام لوتشیوم Dotatate باید انجام دهید:

    • از مواجهه با نوزادان، کودکان و خانم های باردار تا ۵ روز پرهیز کنید.

    • آب و مایعات فراوان مصرف کنید.

    • از در آغوش کشیدن کودکان در این مدت خودداری کنید.

    • فاصله دو متر را با افراد خانواده و بزرگسالان رعایت کرده و تا حد امکان مدت زمان ارتباط را کوتاه کنید.

    • روزانه استحمام کنید و پس از استحمام، حمام را با آب شستشو دهید.

    • لباس های خود را روزانه عوض کنید و به مدت ۳ روز جدا از سایر افراد خانواده لباس های خود را بشویید.

    • تا حد ممکن از حضور در اماکن عمومی به مدت ۳ روز خودداری کنید.

    • در صورت امکان از دستشویی جداگانه استفاده کنید ولی در صورت دستشویی مشترک، بعد از هر نوبت ادرار کردن باید دو بار سیفون کشیده شود.

    • در صورت استفاده از دستشویی فرنگی، درب پلاستیکی روی دستشویی حین کشیدن سیفون بسته شود.

    • در سه روز اول بیمار باید از وسایل نقلیه عمومی استفاده نکند.

سایر نکات مراقبتی که باید پس از ۳ روز رعایت کنید شامل موارد زیر است:

    • به مدت یک هفته در اتاق جداگانه بخوابید.

    • خانم ها به مدت ۷ ماه از آخرین دوز درمانی از باردار شدن جلوگیری کنید و بعد از آن حتما با پزشک خود مشورت کنید.

    • آقایان به مدت ۴ ماه از آخرین دوز درمانی از اقدام به بچه دار شدن خودداری کنید بعد از آن در رابطه با این موضوع  با پزشک خود مشورت کنید.

رزرو

ما اینجا هستیم تا به کمک هم زندگی ای پر از سلامتی داشته باشیم

درباره اکسیر

مرکز پزشکی هسته ای اکسیر برای انجام کلیه اسکن های رایج بزرگسالان و اطفال آماده خدمت رسانی به مراجعه کنندگان محترم می باشد. این مرکز به عنوان یک مرکز تخصصی با متخصصین پزشکی هسته ای مجرب، پرتوکاران و پرسنل سخت کوش و متعهد در راستای ارائه خدمات پزشکی هسته ای با پیشرفته ترین تجهیزات تصویربرداری موجود از جمله گاما کمرا-اسپکت ساخت کمپانی زیمنس آلمان (۲۰۱۹) گام برمیدارد. بالاترین دقت و کیفیت، کوتاهترین زمان پاسخگویی، برخورد مسئولانه و دلسوزانه پرسنل این مرکز با بیماران و مراجعین محترم همواره رضایت‌مندی آنها را در پی داشته است.

اطلاعات تماس

موبایل

09305969379

آدرس

تهران – خیابان پیروزی – نبرد شمالی – کوچه محمود ابدی – پلاک ۲

تلفن

۰۲۱۷۷۴۶۰۰۱۲         ۰۲۱۷۷۴۶۰۵۰۹   

ایمیل