آیا درمان با لوتشیوم تراپی بر عملکرد غدد درونریز تأثیر میگذارد؟ در کلینیک پزشکی هسته ای اکسیر هلف بر آن شدیم تا در مقاله ای به این موضوع بپردازیم
-
تأثیر بر غده تیروئید:
-
Lu-177 ممکنه بهندرت باعث هیپوتیروئیدیسم بشه، بهویژه تو بیمارانی با سابقه 131I. و آثار تابش روی تیروئید پایش TSH لازمه
- بنابراین، سطوح هورمون تیروئید باید به طور منظم کنترل و در صورت نیاز، درمان هورمونی تیروئید انجام شود.
-
تأثیر بر سایر غدد درونریز:
-
در مورد تاثیر بر روی سایر غدد اثر Lu-177 روی غدد بزاقی (خشکی دهان) شایعتره. تأثیر روی آدرنال یا پاراتیروئید نادره و نیاز به پایش کورتیزول داره..
- پزشک باید در طول درمان، سطوح هورمون های این غدد را تحت نظر داشته باشد.
-
لزوم پایش مداوم:
- به طور کلی، عملکرد غدد درونریز باید در طول درمان با لوتشیوم به طور مرتب ارزیابی و آزمایش شود.
- در صورت بروز هرگونه تغییر در سطوح هورمونی، پزشک باید درمان مناسب را آغاز کند.
آیا تغییرات در عملکرد غدد درونریز در طول درمان با لوتشیوم همیشه قابل برگشت هستند؟
این یک سؤال بسیار مهمی است. متأسفانه، تغییرات در عملکرد غدد درونریز در طول درمان با لوتشیوم همیشه قابل برگشت نیستند. به طور خلاصه:
- تغییرات قابل برگشت:
- در برخی موارد، اختلالات عملکرد غدد درونریز در اثر درمان با لوتشیوم قابل درمان و برگشت به وضعیت طبیعی هستند.
-
هیپوتیروئیدیسم معمولاً با لووتیروکسین قابل کنترله. آسیب دائمی نادره و به دوز و درمانهای قبلی بستگی داره.
- تغییرات غیرقابل برگشت:
- در برخی موارد دیگر، آسیب به غدد درونریز توسط لوتشیوم غیرقابل برگشت است.
- مثلاً آتروفی غده تیروئید یا آسیب به سایر غدد درونریز ممکن است دائمی باشد.
- پیگیری دقیق ضروری است:
- به همین دلیل، پایش مداوم عملکرد غدد درونریز و درمان سریع اختلالات بسیار مهم است.
- پزشک باید در طول درمان با لوتشیوم به طور مرتب سطوح هورمون ها را کنترل کند.
در صورت بروز هرگونه مشکل در عملکرد غدد درونریز، پزشک باید بلافاصله اقدامات اصلاحی را انجام دهد تا از عواقب غیرقابل برگشت جلوگیری کند.
چه عوامل دیگری میتوانند بر بازگشت پذیری تغییرات غدد درونریز در درمان با لوتشیوم تأثیر بگذارند؟
عوامل مختلفی میتوانند بر بازگشت پذیری تغییرات غدد درونریز در درمان با لوتشیوم تأثیر بگذارند:
- دوز و مدت زمان درمان با لوتشیوم:
- معمولاً با افزایش دوز و طول مدت درمان، آسیب به غدد درونریز و عدم قابلیت برگشت آن افزایش مییابد.
- سن بیمار:
- به طور کلی، با افزایش سن، آسیب پذیری غدد درونریز بیشتر است و احتمال برگشت پذیری کمتر میشود.
- وجود بیماریهای زمینهای:
- بیماریهای پیشین غدد درونریز (مثل هیپوتیروئیدی) میتوانند بازگشت پذیری را کاهش دهند.
- سرعت تشخیص و درمان اختلالات:
- هرچه اختلالات عملکرد غدد سریعتر تشخیص داده شده و درمان شوند، احتمال بازگشت به وضعیت طبیعی بیشتر است.
- تجربه و نظارت پزشک:
- پزشکان با تجربه بیشتر در زمینه درمان با لوتشیوم، میتوانند اختلالات را سریعتر تشخیص داده و مدیریت کنند.
بنابراین، در مواجهه با هر بیماری که تحت درمان با لوتشیوم قرار میگیرد، این عوامل باید مدنظر قرار گیرند تا امکان بازگشت به وضعیت طبیعی غدد درونریز بیشتر شود.
رژیم غذایی مناسب برای کم کردن تاثیر لوتشیوم بر غدد درون ریز
برای کاهش تأثیر لوتشیوم بر غدد درونریز، رژیم غذایی زیر میتواند مفید باشد:
۱. افزایش مصرف میوهها و سبزیجات
میوهها و سبزیجات غنی از آنتیاکسیدانها هستند و میتوانند به کاهش التهاب کمک کنند. از میوههای رنگی مانند توتها، سیب، پرتقال و سبزیجاتی مانند کلم بروکلی و اسفناج استفاده کنید.
۲. مصرف پروتئینهای سالم
رژیم غنی از آنتیاکسیدان و هیدراتاسیون به سلامت عمومی کمک میکنه، ولی اثر مستقیم روی غدد نداره.
.
۳. چربیهای سالم
چربیهای غیراشباع مانند روغن زیتون، آووکادو و مغزها را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
۴. کاهش مصرف قند و کربوهیدراتهای تصفیهشده
قند و کربوهیدراتهای تصفیهشده میتوانند به افزایش التهاب و اختلال در هورمونها منجر شوند. از مصرف شیرینیها و نوشیدنیهای شیرین خودداری کنید.
۵. مصرف مکملهای مفید
مشاوره با پزشک برای استفاده از مکملهای ویتامین D و امگا-۳ میتواند مفید باشد.
۶. هیدراته ماندن
آب کافی بنوشید تا بدن شما هیدراته بماند و عملکرد غدد درونریز بهینه شود.
۷. اجتناب از مواد شیمیایی مضر
تا حد امکان از مواد شیمیایی مانند BPA و پلاسیکها که میتوانند بر هورمونها تأثیر بگذارند، دوری کنید.
نکات اضافی
مشاوره با یک متخصص تغذیه میتواند به شخصیسازی رژیم غذایی کمک کند.
با رعایت این نکات میتوانید تأثیر لوتشیوم بر غدد درونریز را کاهش دهید.
توسط تیم پزشکی هستهای اکسیر، متخصص در ترانوستیک با 10 سال تجربه